Πεσμένος
Πεσμένος στο έδαφος
έρμαιο των ερπετών.
Πεσμένος στις λάσπες
να τον πατάνε,
να τον δαγκώνουν,
να τον λοιδωρούν,
οι μικροί,
οι σάπιοι.
Τώρα που το ανάστημά του δεν ορθώνει,
η ανάσα του βαριά χτυπά στα στήθη του,
τα μάτια λάσπη να έχουν γεμίσει με τα δάκρυα,
τώρα βγήκαν οι "αμόλυντοι",
οι "καθαροί",
πάνω του να κυριαρχήσουν.
Ξέρει ότι αυτό δεν θα κρατήσει πολύ,
γνωρίζει ότι όσο τον δαγκώνουν,
όσο τον πολεμάνε,
αυτός συγκεντρώνει τα κομμάτια του.
Στο σήκωμά του,
οι εξαφανισμένοι θα κρυφτούν,
οι μικροί θα κλαίνε.
Μέχρι τότε,
δαγκώστε όσο πιο δυνατά μπορείτε.