Χρόνος
Χρόνος
Ο Χρόνος δεν θα λειάνει αυτόν τον πόνο,
σαν δρεπάνι θα αγκιστρωθεί πάνω του.
Με βία θα σκίσει τις σάρκες σου,
από μέσα προς τα έξω,
να μπει το φως στα σωθικά σου,
να ζεστάνει την καρδιά σου.
Και θα σε αφήσει έτσι,
κομμένο στα δύο,
να αναρωτιέσαι,
αν αυτό είναι το τέλος.
Αφελή μου φίλε