Ανάσες
Κράτησα στα χέρια μου τις ανάσες σας,
τις έκλεψα στο πιο γλυκό σας ύπνο.
Όταν ονειρευόσασταν ότι κατακτούσατε τον κόσμο
με τα ποδήλατά σας.
Όταν ονειρευόσασταν ότι σε καταγάλανα νερά
μαθαίνατε να κολυμπάτε.
Ήρθα πατρική φιγούρα από πάνω σας,
με σχόλη σας σκέπασα,
σας φίλησα γλυκά,
και του ύπνου την ανάσα την κράτησα.
Φυλαχτό δικό μου,
τώρα που μακριά σας ζω,
τώρα που τείχη ανάμεσα μας έχτισαν,
τώρα που μας δέσανε σε όχθες ξερού ποταμού.
Πυξίδα μου τις έχω,
κοντά σας να τριγυρνάω,
δίπλα σας αόρατος να στέκομαι,
με τα φτερά μου να σας χτίζω γέφυρες.
Κρατάω στα χέρια μου τις ανάσες σας,
και ένα φορεμένο ρούχο δικό σας,
να ποτίζει τις νύχτες μας,
με την απουσία σας.