Σπίτι
Έσπασα όλα τα τζάμια στο σπίτι
θρύψαλα τα έκανα.
Με γυμνά τα πόδια περπατούσα πάνω τους.
Θρυμμάτισα τους καθρέπτες
κάθε επιφάνεια που με αντίκριζε.
Γραμμές αίματος από δωμάτιο σε δωμάτιο
σαν ράγες ενός καταραμένου τρένου.
Δεν με χωράει το σπίτι,
οι τοίχοι με συνθλίβουν κάτω από την ασπρίλα τους.
Εδώ εμείς ζούσαμε κάποτε.
Εδώ εμείς γελούσαμε αγκαλιά.
Τώρα σιωπή,
κρύο,
μοναξιά.
Έβγαλα τις πόρτες,
τις έκαψα στην αυλή.
Γκρέμισα τα παράθυρα,
να ξεριζώσω το αντίο σου.